Guz żołądka, pozrastany na rozległej przestrzeni z przednią ścianą brzuszną, nie ma żadnej osiowej ruchomości oddechowej. Guz, zwłaszcza krzywizny większej i części odźwiernikowej, okazuje, jeżeli nie jest zrosły, także wyraźną ruchomość palpacyjną oraz w związku ze mianą położenia ciała. Guz odźwiernika jest zwłaszcza wybitnie ruchomy przy obmacywaniu, jeżeli odźwiernik jest jednocześnie opadnięty. Jeżeli rozdąć żołądek przez podanie badanemu łyżeczki herbacianej dwuwęglanu sodowego w 1/2 szklanki wody, a następnie łyżeczki kwasu winnego również w 1/2 szklanki wody, to guz krzywizny mniejszej oraz tylnej ściany żołądka przestaje być wyczuwalny, guz krzywizny większej oraz przedniej ściany żołądka przesuwa się ku przodowi, guz zaś odźwiernika w prawo i ku dołowi i tutaj się ustala. Wyjątek stanowią guzy odźwiernika zrosłe z trzustką lub innym narządem, nieruchomym, jak też guz odźwiernika, jeżeli żołądek jest równocześnie opadnięty: tamte są nieruchorne, te zaś przesuwają się ku górze i w prawo. Jeżeli rozdąć jelito grube powietrzem przez zgłębnik, wprowadzony do odbytnicy, to guz krzywizny dużej żołądka przesuwa się ku górze i tutaj się ustala, zaś guz krzywizny mniejszej może stać się niewyczuwalny. [patrz też: benfotiamina, leczenie kanałowe pod mikroskopem, hologramy na legitymację studencką ]