O zmianie stanu refrakcyi oka podczas przypatrywania się bliskim przedmiotom można się przekonać w rozmaity sposób; najprościej i najłatwiej za pomocą klasycznego doświadczenia Schenera. Jeżeli przez dwa małe otworki, wykłute szpilką w kartonie, tak blisko siebie, żeby ich odległość była mniejszą od szerokość średnio rozwartej źrenicy, wpatrujemy się w szpilkę znajdującą się przed okiem w odległości kilkunastu em., wtedy widzimy ją wyraźnie i pojedyńczo. Wiadomo każdemu z codziennego doświadczenia, że dwóch przedmiotów położonych w rozmaitych odległościach od oka nie możemy równocześni...
33-letnia kobieta poddana prawostronnej pneumonektomii w 1995 roku w leczeniu gruczolakoraka płuca. Zgodnie z oczekiwaniami nastąpił gwałtowny spadek jej pojemności życiowej, ale nieoczekiwanie wzrósł on w ciągu kolejnych 15 lat. Skanowanie tomograficzne tomografii komputerowej (CT) wykazało progresywne powiększenie pozostałego lewego płuca i wzrost gęstości tkanki. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) przy użyciu hiperpolaryzowanego gazu z helu-3 wykazało całkowite wymiary pęcherzykowo-powietrzne, które były zgodne ze wzrostem liczby pęcherzyków płucnych, a nie powiększeniem istniejących p...
Zmianę tę najłatwiej jest zauważyć, przyglądając się oku od strony skroni. Uderza nas wtedy przede wszystkiem, że przednia komora w chwili akomodacyi staje się płytszą. W związku z innemi zjawiskami spostrzeganemi w oku które akomoduje, musimy to wysunięcie ku przodowi przypisać wypukleniu przedniej powierzchni soczewki. Wedle Helmholza środek przedniej powierzchni soczewki podczas największego wysiłku akomodacyi wysuwa się k przodowi. Bardzo przekonywającego dowodów co do zmiany powierzchni soczewki podczas akomodacyi dostarczają obrazki będzie zbyt mała, przetną się one przed siatkówką, a na siatkó...
